ماجرا از این قرار است: شاید به خاطرِ خاطره‌‌‌‌بازی باشد، یا میلِ مرموزِ گذشته‌ورزی و نوعی گرایش به جست‌وجوی زمانِ ازدست‌رفته؛ و شاید و بیش‌تر شاید به دلیلِ ددگی‌هایی که انبوهِ امکاناتِ مجازی در چشم‌وچالِ‌مان فرومی‌کند؛ که پنجره‌ی امن‌مان در جایی چون وبلاگ‌ها و ایمیل‌ها، حالِ بهتری برای‌ام می‌سازد؛ یک‌جور دلگرمیِ دل‌چسب؛ با رنگ و بوی آن خوراکی‌های عید، در گنجه‌ی "مادرجون"، که تا از راه می‌رسیدیم یکی‌یکی و با شوقِ بسیار، بیرون‌شان می‌آورد. شعر ۳۲ ...گفت آن زمان که مشتری و مه قران کنند
از صدای سخن عشق ندیدم خوش‌تر
چهل و سه سال که گذشت، یک روزِ دیگر هم روش
شاید ,خوراکی‌های ,بوی ,عید، ,گنجه‌ی ,مادرجون ,شاید به ,بوی آن ,و بوی ,رنگ و ,با رنگ
درباره این سایت